Omni-versen |
||
2. 3. 4. 5. 9. |
1. De stadia van bewustwording zijn: de overstap van het ego naar het voelend gewaarzijn, de innerlijke extase (het Zelf, de immanentie), de Verlichting (Zelfoverstijging, het Al), aan de Verlichting voorbij (de Transparantie), de „Donkere Nacht van de Ziel" en de Uiteindelijke Eenwording1. De Meesters uit het Oosten leggen vooral accent op Bevrijding als het alpha en omega. Voor ons Westerlingen is dit in verschillende opzichten een doodlopende weg. In tegenstelling tot het Oosten zijn wij immers van onszelf: ons ware Zelf, ons lichaam, de natuur en de samenleving vervreemd, terwijl Aziaten traditioneel juist moe(s)ten loskomen van de (verstikkende) structuur van sociale plicht en „gezicht". De logica is dat zelfontkenning („ik ben mijn lichaam niet, ik ben mijn emoties niet etc") niet werkt bij iemand die reeds van zichzelf vervreemd is.„Bevrijding" als drijfveer om tot Verlichting te komen, is voor het Westen het verkeerde uitgangspunt, het versterkt een ongezonde tendens naar nog meer ik-gerichtheid en vrijblijvendheid. 2. De fixatie op „Verlichting" (vaak het resultaat van vele jaren van wilskracht, dromen en verlangens) heeft bovendien ten gevolge dat wanneer de eerste glimp doorbreekt, de eerste identiteitsverschuiving, de eerste kleine aardschok heeft plaatsgevonden, men onmiddellijk roept „ik ben verlicht". De spanning van de verwachting laat verder uitstel van „de uiteindelijke verwerkelijking" niet toe. „Verlichting" wordt vervolgens een vast onderdeel van het nieuwe zelfbeeld met alle gevolgen van dien. Gezegend zijn dan diegenen, die de pijn van de oneigenlijke identiteit na kortere of langere tijd voelen knagen. Alleen zij hebben nog de kans uit hun gouden kooi uit te breken, hetgeen met (veel) smart gepaard zal gaan. Alleen de moedige, de oprechte of de geroepene kan hier zijn gezicht laten vallen. 3. Vindt werkelijk een Grote Ervaring plaats, waarin het ik onherkenbaar oplost in het Eeuwige, dan is een nieuwe Identiteit geboren. Nu mag je inderdaad zeggen, dat je ware Ik niet van deze wereld is. Hetgeen echter niet betekent, dat daarmee automatisch je oude ik, ja zelfs je ego plotseling non-existent zou zijn. Integendeel. Ook dit hebben de Meesters (enkele uitzonderlijken uitgezonderd) je niet verteld: dat de moeilijkste tijd hiermee aangebroken is. Het is de tijd die nodig is om je met je hele „hebben en houden" alsnog in te passen in de nieuwe Identiteit. Voor de allermeesten betekent dit een heroische strijd, een waarbij de uitkomst allerminst vaststaat. Immers het „ik" zal zich tegen zijn inpassing („ondergang") in het grote Geheel heftig verzetten en op zijn beurt proberen de nieuwe Identiteit voor zijn eigen karretje te spannen. Wordt het „ik" dienstbaar aan het Al of andersom is hier de grote vraag. 4. Culturele conditionering en opvoeding zorgde er in het Oosten voor dat ego, ik-ontwikkeling en zelfzucht tot het minimum beperkt bleven. Dat betekende, dat wanneer iemand tot Zelfverwerkelijking was gekomen, er voor die persoon verder geen obstakel meer was. Er was geen sterk ontwikkelde „eigen persoonlijkheid" die vervolgens nog geintegreerd moest worden. Het Westen kent daarentegen geen sociale cohesie (meer). Materialisme en individualisme vieren hoogtij. Je Verlichting zal door niemand en niets in goede banen worden geleid. Het is dus des te meer nodig dat je beseft dat er nog een fase komt op je Pad: dat van de „Donkere Nacht van de Ziel", de tijd - na je Verlichting! - die je nodig hebt om alsnog het eigen zelf met al zijn strevingen, verlangens, emoties, angsten, neigingen, overtuigingen en ambities in de nieuwe Identiteit in te passen. Hetgeen niet gaat zonder vele jaren van moeite en pijn. Een proces dat zijn tijd nodig heeft en niet in een „crash" cursus, een weekend of een workshop „weggewerkt" kan worden. Lijden dat vruchtbaar is, gezien het noodzakelijke proces van bewuste acceptatie, de voortdurende innerlijke confrontaties en de eindeloze herhalingen, het vallen en opstaan, de verwerking en de uiteindelijke integratie. En net als je denkt, dat het uitzichtsloos is, wanneer je het zelf - zelfs met behulp van het Uiteindelijke - niet meer op kan lossen, je „aan het eind van jezelf bent", plotseling is er dan de Eenheid, het Werkelijke Omega. 1) Zie Han Marie Stiekema „Lied van Vol-Ledigheid" 5. De doorbraak komt echter pas definitief met het inzicht, dat het bestaan bodemloos is. Wat wordt hiermee bedoeld? Een vergelijking kan hier helpen. Als je je van je voet bewust bent, dan is dat op dat moment de enige realiteit voor je. Breid je dit vervolgens uit en word je je bewust van je been, dan is het "voetbesef" daarin verdwenen. Dat wil zeggen, dat bij iedere bewustzijnsverruiming het voorafgaande nauwere bewustzijn erin verdwenen is. Zo lost de waarnemer op in satori en satori in Verlichting. Doorgaans wordt dit laatste dan als "eindstation" - als het Absolute - gezien. Dit komt echter niet overeen met de Werkelijkheid. Ook de "laatste" Realiteit blijkt bodemloos te zijn. Je kunt dit dus beter de "Absolute Bodemloosheid" noemen. Dit valt samen met wat sinds onheugelijke tijden de "Kosmische Baarmoeder" of "Grote Moeder" is genoemd. Alles - zowel het Goddelijke alsook het universum - wordt eruit geboren en keert er voortdurend in terug. Het is de Leegte achter de Leegte*. De natuurwetenschap noemt het het Vacuum. Het punt is, dat je deze Afgrond niet kunt bereiken, bezitten of realiseren. Hoe kun je nou het Absolute Niets verwerkelijken? Niet Zelfrealisatie, maar overgave en devotie blijkt de hoogste vorm van spiritualiteit te zijn. Hiermee is iedere ambitie cq ik-gerichtheid definitief doorbroken. Het is het begin van een Nieuw Tijdperk. * Een concept uit het Boeddhisme. Het is synoniem met "nirvana". Oorspronkelijk betekende dit echter "Baarmoeder". Om de herinnering aan de Moeder uit te wissen, werd Zij vervangen door een abstracte term, zodat niemand de ware achtergrond meer achterhalen kon.
|
|
| 6. ik was de deur die Jij gesloten vond wat een domheid ijdelheid en spijt 7. 8. 9. 10. 11. 12. nu ik Het niet meer blokkeer is het Eengeworden Zelf de opening naar de wereld zonder dat ik daar nog iets aan toevoeg 14. onwrikbaar is de Transparantie ja Leegte is vorm en vorm is Leegte Ik Ben de Ruimte van mijzelf al wat leeft en daarbuiten is in Mij 15. 16. |
17. hou dus op met jezelf te definieren laat in het midden wie je bent alles is zoals het is je bent het Leven-zelf zegt Han Marie 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. |
|
|
© 1999 Copyright by Han M. Stiekema. |
||