Hoofdstuk 9
HET GEHEEL DIENEN

INHOUD

1
INLEIDING
2

DE DRIEVOUDIGE
MOEDER

   - DE OERMOEDER
   - MOEDER AARDE
   - DE STAMMOEDER
3
IN HARMONIE MET DE
NATUUR

4

GODINNEN EN GODEN
5

PRIESTERS EN GOEROE'S
6
VROUWEN EN MANNEN
7

DE OORSPRONKELIJKE
TRADITIE

8

CULTUS, VIERINGEN
EN RITUELEN

9

HET GEHEEL DIENEN
10

GROTE MOEDER HYMNE
11

MATRITALK
12
TOT SLOT

LITERATUUR

 

 

1. Oorspronkelijk was het patriarchaat een reactie op vrouwelijke overmacht. In pre-historische tijd namen mannen immers een tweederangspostie in. Met het opkomen van bezit en de noodzaak tot verdediging ervan werd de functie van mannen opgewaardeerd. Zij hebben deze kans gegrepen om zich uit de "slavernij" te bevrijden. Door het innemen van posities als leider, krijgsheer, bestuurder en later zakenman werd hun maatschappelijke dominantie definitief. Het was niet alleen een verdediging naar buiten, maar ook een naar binnen. Immers, vrouwelijke overmacht was niet alleen een historisch, maar meer nog een biologisch-psychologisch gegeven. Op essentiële punten is de vrouw de man nu eenmaal de baas: zij is multi-orgastisch, heeft de macht sex te weigeren, baart kinderen, voedt ze op, beheert huis, haard en keuken, is gemeenschapsgeorienteerd, heeft daardoor een sterkere sociale basis, leeft langer, is emotioneel sterker en heeft een "superieure scherpe tong". Het mannelijke minderwaardigheidscomplex werd duurzaam overgecompenseerd door een systeem waarin dominantie veiliggesteld kon worden. Een overwicht dat nodig was om het evenwicht te bewaren. Het is de paradox van het patriarchaat. Nu het uit de hand gelopen is, wordt met de afbraak ervan ook de mannelijke psyche - het kind met het badwater - weggegooid.

Een mannenleven is nog steeds minder waard. Zijn substantie wordt uitgebuit door de staat (belastingbetaler, kanonnenvoer),
het bedrijf (werkslaaf) en de vrouw (broodwinner)

2. De vrouwen hebben op deze nieuwe situatie meesterlijk ingespeeld. Niet alleen behielden zij de (bovengenoemde) dominantie op hun terrein, maar zagen tevens de mogelijkheid deze naar de maatschappij toe uit te breiden. De basis hiervoor ligt in het feit dat elke jongen nu eenmaal door zijn moeder wordt opgevoed. Vele jaren lang is hij van haar afhankelijk, zodat iedere man een vorm van moedercomplex in zich draagt. Niets maakt mannen bijvoorbeeld gelukkiger dan een compliment van een vrouw. Zij smelten hierdoor als sneeuw voor de zon. Vrouwen hebben mannen altijd voor hun karretje weten te spannen. Daartoe is een nuchtere kijk op de genderverhoudingen een conditio sine qua non. De biologische aard van de vrouw maakt het noodzakelijk, dat zij zich weet te verzekeren van twee vitale dingen: de beste genen voor haar toekomstige kind en een materiëel verzekerd leven c.q. optimale omstandigheden om het kind te kunnen opvoeden. Het punt is, dat met het ophouden van de procreatiedwang deze mechanismen niet opeens wegvielen. Integendeel. Materiële welstand en een "levensverzekering" zijn doelen op zichzelf geworden. Voor veel vrouwen is het de onderliggende motivatie om te trouwen*. Teveel mannen zijn in dit opzicht vaak volkomen naïef. Zij worden gemanipuleerd zonder dat zij dit in de gaten hebben. De ironie is, dat door de mannen te gebruiken als "werkslaaf" - "de man verdient het geld, de vrouw geeft het uit" - de vrouwen de belangrijkste steunpilaren van het patriarchaat werden.

* Het moge duidelijk zijn, dat dit niet c.q. in mindere mate geldt voor geëmancipeerden, (stedelijke) jeugdigen, zelfverdieners, singels, yuppen, omhooggekatapulteerde workaholics etc.

Het systeem vindt - o, ironie - in de vrouwen zijn belangrijkste bondgenoten. De laatsten zorgen er immers voor dat hun
mannen in het gareel blijven lopen 

3. De vrouwelijke animus, de ambitie om met de mannen te wedijveren, heeft zich in de moderniteit via emancipatie en feminisme verwerkelijkt. De "succesvolle vrouwen van vandaag" hebben zich met het mannelijke in zichzelf geidentificeerd. Zij zijn rationeler, intellectueler, berekenender en egoïstischer dan menig man. In een mate, dat men kan zeggen, dat zij het patriarchaat hebben overgenomen. Bovendien verwachten zij van de man dat de laatste zich aan haar "zelfontplooiing" aanpast. Hij moet boeten voor haar vrijheid. Net als de vrouw in het verleden, moet hij nu aan veelzijdige verwachtingen voldoen. Logisch dat de laatste zich in meerdere opzichten tegenwoordig in de hoek gedrukt voelt. Er is immers niet zoveel meer over van zijn speelterrein. Dit uit de markt geprezen zijn blijkt echter zijn grootste kans. Terwijl de vrouwen geconfronteerd worden met de consequenties van hun eigen streven, namelijk te moeten werken, kan de man de situatie benutten om tot zichzelf te komen. De jongste generatie - jongens en meisjes adolescenten - heeft dit doorzien. Zij hebben zich losgemaakt van alle knellende banden - werk-, morele en relatiedwang - en leven in het moment. Bij hen gaat het uitsluitend nog om sex, genieten, vertier ("fun") en consumeren. Achter deze oppervlakkige verschijningsvorm vindt echter een revolutie plaats. Voor het eerst stellen de sexen elkaar geen voorwaarden en nemen zij elkaar zoals zij zijn.  

4. Omdat mannen vele millennia lang - in tegenstelling tot vrouwen - in overcompensatie c.q. projectie van zichzelf geleefd hebben, weten zij niet wie zij zijn. De mannelijke gang "naar zichzelf" is dus geen overbodige luxe. Er zijn hierbij twee cruciale momenten: zichzelf vinden en het kiezen van een nieuw levensdoel. Wat het eerste betreft gaat het om de eigen verlangens, impulsen en stevingen aux serieux te nemen, onafhankelijk wat de omgeving (de vrouw) ervan denkt. Zoals bekend staan vele vrouwen nog (uiterst) vijandig ten opzichte van mannelijke eigenheid. Vooral wanneer er "vrijheidsstreven" aan ten grondslag ligt. Vrouwen zien mannen ook in emotioneel opzicht als een verlengde van zichzelf, vandaar dat zij mannen altijd proberen te kleineren. "Hij gedraagt zich als een kind". Terwijl het voor mannen juist van levensbelang is weer in contakt te komen met zijn kinderlijkheid. De nieuw verworven identiteit moet vervolgens met alle middelen tegen aanslagen "van buitenaf" worden verdedigd. Een man mag zich nooit meer voor zichzelf verontschuldigen, hij laat zich op niets meer afdingen. Discussies hieromtrent worden consequent vermeden. Het punt is, dat geen vrouw op de bres voor mannelijke vrijheid zal gaan staan. In dit opzicht kan een mannenbond nieuwe stijl de nodige ondersteuning bieden. Dit zijn kleine groepjes van gelijkgestemden, die een omgeving creëren waarin mannen zichzelf kunnen zijn. Overal, in alle culturen zijn zulke mannenbonden te vinden. De engelse pubs zijn er een overblijfsel van. Zij vormen het noodzakelijke tegenwicht tegen vrouwelijke dominantie.    

5. Het zijn niet in de laatste plaats de mannen, die het fiasco van het patriarchaat aan den lijve hebben moeten ondervinden. Burn-out is het syndroom, waarin je tot op de kern bent opgebrand. Pijnlijk is het om te moeten erkennen, dat je je hele leven lang illusies hebt nagejaagd: ambitie, geld, bezit, status, positie, vrouwen. Het is de gelegenheid tot volledige herorientering. Gelukkig die mannen, die tot de kern van de zaak weten te komen, namelijk dat zelfzucht en egoïsme alleen maar tot zinloosheid, vereenzaming, frustratie en verbittering leiden. Hoe meer je probeert te grijpen, hoe meer het je ontglipt. De vraag is dus, wat je met je nieuw verworven identiteit - strevingen, impulsen, levenslust, kracht - gaat doen? Hoe pijnlijker het afkickproces des te definitiever de weg terug afgesneden is. De mogelijkheden zullen liggen in het gebied dat totnutoe verwaarloosd was: In plaats van de drukkende taak, doen waar je zin in hebt, in plaats van voortdurend uitstel, doen wat je altijd al had willen doen, in plaats van concurrentie solidariteit (met andere mannen), in plaats van oppervlakkigheid verdieping, in plaats van thuiszitten de natuur in, in plaats van afzijdigheid verantwoording (bijvoorbeeld voor de opvoeding van je kinderen) en in plaats van eigenbelang inzet voor het grote geheel. Het is een voorrecht te ontdekken, dat je als man het optimaalst bent, wanneer je je opoffert voor een "hoger doel".

6. Dat hogere doel is niet moeilijk te vinden. Immers, mede door je eigen toedoen is de mensheid in een allesomvattende crisis geraakt. Door ophopingen van allerlei aard is de wereld uit balans geraakt. De balans tussen opbouw, bestendigheid en afbraak is verstoord. De mensen zijn vergeten, dat sterven van het oude een voorwaarde is om opnieuw geboren te worden. Het is een universele wet, de wet van de Leegte, het Vacuüm, de Grote Moeder. Zij is het bodemloze "Vat" waarin het levensmysterie zich afspeelt. Door je in te voegen in de levenswet, krijgt je leven nieuwe zin. Hier ligt het terrein voor het nieuwe levensdoel: het dienen van het Geheel. "Sterven en opnieuw geboren worden" is een oeroud mannelijk gegeven. Elke echte man groeit door zelfopoffering. Het is het heroïsche in hem. Door je in dienst te stellen van de Grote Moeder transcendeer je bovendien je moedercomplex. Zoals reeds opgemerkt heeft iedere man er een. De kans dat dit je keer op keer weer doet verstrikken in "Frauengeschichten" is levensgroot. Het is dus zaak voor deze afhankelijkheid een andere oplossing te vinden. Die oplossing is de Grote Moeder. De paradox is, dat door je aan haar dienstbaar te maken, je je bevrijdt van vrouwelijke dominantie. Zij stimuleert het beste in je, zonder dat je compromissen hoeft te sluiten. Het is de kans je in te zetten zonder het gevaar door een concrete vrouw gemanipuleerd, overheerst en uitgebuit te worden.

7.

ik die mijn Afkomst ken
ben door Haar gezonden
iedereen keert zonder uitzondering
elke nacht terug in Haar Schoot
waarom dus nog verlost, bevrijd of
gered te worden
De Grote Moeder neemt je voortdurend
tot Zich en laat je weer
opnieuw geboren worden
prijs dus en loof Haar

8. De kern van de huidige crisis is de vervreemding van je Ware Zelf (het Zijn), de isolatie van je direkte omgeving (je lichaam en de natuur) en onwetendheid omtrent de Grote Moeder. Lang geleden beroofde het Christendom ons van deze onze existentiële wortels, waardoor wij alleen nog maar konden terugvallen op ons ik. Omdat de terugweg naar de Bron was afgesneden, vervingen wij het Zijn door het hebben, bliezen wij onszelf naar alle richtingen op. Het kenmerk van het patriarchaat is het niet kunnen putten uit zichzelf, waardoor het parasiteert op de moederlijke oergrond, het vrouwelijke, de vrouw en de natuur. Het patriarchaat nam vrouwelijke waarden over, zonder er zelf een inhoud aan te kunnen geven. Het mannelijke bolwerk bij uitstek, de kerk, heet dan opeens „Moeder de Heilige Kerk" (...).

9. Het patriarchaat mist het vermogen zichzelf te (re)genereren, vandaar de obsessie van bezit, exploitatie en uitbuiting. In de maatschappij zie je de elitetroepen van de markteconomie: de managers, de executives en de directeuren, samen met hun voetvolk „een strijd op leven en dood" uitvechten, terwijl het thuisfront - vrouwen, kinderen, vrijwilligers, middenstanders, studenten, afgekeurden, grootmoeders en -vaders, kunstenaars, sociale en gezondheidswerkers, gepensioneerden, religieuzen, mensen in openbare dienst, gehandicapten, werkelozen en bijstandsmensen - het sociale netwerk instandhouden. Het mannelijke exploiteert het vrouwelijke, het laatste kan zonder het eerste niet bestaan. Het is de uitkomst van een oud gegeven: de man steelt het vrouwengeheim om zelf te kunnen overleven. Ook in religieuze en esoterische tradities kom je het tegen. In de taoïstische liefdespraktijken is de man erop uit het levenselixer (vaginale vocht) van de vrouw in zich op te nemen, dit om onsterfelijkheid te verkrijgen; in tantra zoekt de man vereniging met een vrouw om Verlichting te bereiken. In beide gevallen gebruikt de man de vrouw om er zelf beter van te worden. Het patriarchaat heeft nu echter zijn krediet verspeeld. De financiële economie draait alleen nog maar om en voor zichzelf. Er is geen open kanaal, geen terugkoppeling meer naar de gemeenschap. Het gemeenschapskapitaal komt in toenemende mate in handen van een kleine „elite". De opgave voor deze tijd: het opnieuw invoegen van de scheefgroei in het Geheel.

10. De Ommekeer is in zicht. Het zal een instabiele tijd zijn - kali yuga - met accent op afbraak en wedergeboorte. Hetgeen het gevolg is van onze excessen. In Haar goedentierendheid neemt de Oermoeder terug wat wij hebben opgehoopt. Wij zijn geheel afhankelijk van Haar, alleen Zij bezit het Geheim van Regeneratie. Zij is de redding van de mensheid. Zij vernietigt de extremen en herstelt de balans.

Moedermanie: passie voor het leven!

Schoot-6.jpg (21639 bytes)Fig.4 Graftomben uit het Neolithicum. De doden keerden door de vulva terug tot de Oermoeder.

11. Het revolutionaire van de huidige tijd is het omslagpunt van een cultuur op mannelijke grondslag naar een gebaseerd op vrouwelijke waarden. Het mannelijke moet dienstbaar worden aan het vrouwelijke (de natuur, het leven) in plaats van andersom. Bewuste mannen en vrouwen zie je nu al hun investering, energie en tijd terugtrekken uit het patriarchaat. Ze willen geen verantwoordelijkheid meer dragen voor de economie van het teveel en van de uitbuiting. Zij (het hongerende deel van de mensheid) zijn immers arm, omdat wij rijk zijn. Nadat de Moeder Haar ondankbare werk van afbraak heeft gedaan - hoe meer wij zelf gas terugnemen, des minder dat nodig zal zijn - zal een begin met de opbouw worden gemaakt. Ieder bewust mens zal het aanbod van de Moeder met vreugde accepteren, dit als kans om zich van „opgehoopt karma" te zuiveren. Door in Haar cocon in te gaan, word je als vlinder wedergeboren.

I have a dream...

12. Dat het patriarchaat spoedig ten einde zal zijn om plaats te maken voor een wereldgemeenschap, waarin vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn. Vanuit de verbondenheid met de Hemel, de aarde en de gemeenschap is het levensdoel van beide te geven, ieder op de eigen wijze. Het archetype van de wedergeboren mannen is dat van de Groene Man. In Europa probeert hij dit ideaal opnieuw gestalte te geven. Mannen worden geinitieerd in de geheimen van de Graal: te streven naar Verlichting, het herstructureren van het eigen leven en het dienen van het Geheel. Iedere locale cultuur gaat hier weer anders mee om, overeenkomstig eigen achtergrond en traditie. Groene mannen zijn meer dan alleen krijgers. Hun toewijding steekt daar ver bovenuit. Terwijl het bij krijgers om de krijg gaat, is het geestelijke ridderschap een levensdoel, een cultuur. Het vertegenwoordigt de opwaartse spiraal. Aan de Groene Man kun je zien, hoe prachtig een man kan zijn. De vervreemding die hij noodzakelijkerwijs moest doormaken - afsplitsing van de moeder - wordt opgeheven door dienstbaarheid aan het Geheel. Zijn levensopdracht bestaat in trouw aan de Moeder, de aarde, een spirituele leefwijze, bescherming van de zwakken, edelmoedigheid, rechtvaardigheid, verering van de vrouw cq de godin, eerbaarheid, zelfopoffering en daden van moed en dapperheid. De Groene Man staat in dienst van het leven.

* Zie: "History" en "The Green Man"

13. Wat dringend nodig is, is een integrale school. Een plek waar jongens dat krijgen aangeboden, wat ze "normaal" zo zeer moeten missen. Naast vaardigheden zijn dat innerlijke kwaliteiten als bewustwording, ik-ontwikkeling, emotionele integratie, lichamelijke fitness en weerbaarheid, visie en ideaal, ridderlijkheid en deugdzaamheid, humaniteit en filosofie, alles gericht op dienstbaarheid aan het Geheel.

14. Het voorbeeld van geestelijk ridderschap waren de Tempeliers*. Als hoeders van de verlichtingsfilosofie (Hermetisme) beschermden zij het spirituele erfgoed van de cultuur. Zij hadden daarnaast veel macht en rijkdommen verkregen - iets wat hen ook verweten werd - niets bijzonders eigenlijk, aangezien in de Middeleeuwen tweederde van alle grondbezit de kerk toebehoorde. Toen zij echter ook nog van ketterij werden beschuldigd (esoterische geheime kennis, contakt met de Islam), werden zij op grote schaal opgepakt en terechtgesteld. De preek van paus Urbanus ll (1088-99) voor de ridders uit een eeuw daarvoor - ook tegen het materialisme van die tijd - is tijdeloos. (Het citeren getuigt overigens van het feit, dat De Oorspronkelijke Traditie niet vooringenomen is. Wat goed was - zelfs alleen maar gedeeltelijk - wordt gewoon erkend).

* Zie hun "moderne versie": De Reborn Orde

15. „Geen bezit moet jullie ophouden en geen bezorgdheid over vermogenszaken. Want dit land dat jullie bewonen is aan alle kanten ingesloten door de zee en door bergketens en het is door jullie aantal te klein geworden. Het heeft geen overvloed meer aan rijkdommen en verschaft nauwelijks nog voldoende levensmiddelen voor zijn inwoners. Zo komt het dat jullie met elkaar ruzie maken en vechten, dat jullie oorlogen beginnen en elkaar steeds weer verwonden of doden. Maak een eind aan de haat onder jullie, stop met het gevecht, zie af van de oorlog en laat alle tegenstellingen en meningsverschillen rusten en zet je alleen nog in voor de Heilige Zaak".

16. Het gaat er dus niet om, dat de man vervrouwelijkt, maar dat hij zich met zijn mannelijke kwaliteiten - zelfs die van ambitie, carrière en competitie - in een "vrouwelijk" wereldbeeld inpast - zich ter beschikking stelt van de samenhang - in plaats van doorgeschoten egotische, individualistische en egoïstische waarden na te jagen. Wij hebben juist echte mannen met authentieke kwaliteiten nodig. Mannen die zich inzetten ter wille van een groter verband: "Strijders voor het Geheel" in plaats van slaven van het patriarchaat en...ironisch genoeg...van de vrouw.  

17. Hopelijk zijn op dit punt velen met mij van mening, dat een vernieuwde samenleving op basis van de Almoeder, het uit haar geboren Licht, het herstel van de eenheid met „Hemel" en aarde en de gelijkwaardige rolverdeling tussen mannen en vrouwen het meest urgente project voor de mensheid is. Het Westen - als spiritueel ontwikkelingsgebied en tegelijkertijd de onderdrukker van de „rest" - is daarbij het aangewezen zendingsgebied. De imaginaire! "wereldmissie" gaat langs twee (denkbeeldige) lijnen: een vrouwelijke en een mannelijke met alle mogelijkheden tot flexibele rolverdeling en uitwisseling. De vrouwen zijn de weefsters, zij orienteren zich aan de godin van de verbondenheid, de samenhang en het netwerken. Haar kwaliteiten: inclusiviteit, zorg, aandacht, kracht en liefde zijn ongeëvenaard. Onder haar inspiratie organiseren de vrouwen huiskringen, samenkomsten, waarbij over de MOEDER wordt gesproken, gezamenlijk de tweevoudige oorsprong wordt beoefend, gechant en ervaringen worden uitgewisseld.

18. De bijeenkomsten zijn publiek, er is niets geheim, noch wordt er iets achtergehouden. Omdat het alleen zin heeft mensen deel te laten nemen, die bereid zijn zich open te stellen, zijn de kringen echter uitsluitend op uitnodiging. Daarbij wordt het beeld van de celvermeerdering gehanteerd. Iedere vrouw kan - indien zij dit wil - op haar beurt voor haar vriendinnen, vrienden, kennissen of collega’s weer een kring organiseren. Zo breidt de Oorspronkelijke Traditie zich als organische groei verder uit. In het verlengde daarvan liggen activiteiten als dienst aan de gemeenschap en bijvoorbeeld gezondheidszorg. De mannelijke rol is daarbij complementair. Hij - de Groene Man - organiseert geen kringen, maar scharen („ridderschaar"). Zijn symbolen zijn de de kelk, de lans en het zwaard, alle ontleend aan de Graallegende. De kelk vertegenwoordigt de Bron, zonder welke alles onvruchtbaar is, de lans het direct en zonder omkijken afgaan op het gestelde doel en het zwaard als het wapen, dat een overmaat aan „in het hoofd zitten" - het gevangen zijn door gedachten, emoties en verlangens - bijtijds weet door te hakken. Op het scherp van de snede zijn, alert en zonder schroom, in voor heldendaden terwille van het Geheel, kenmerkt het gedrag der ridders. Op de scharen wordt net als in de kringen gesproken over de toestand in de wereld, het geworteld-zijn in „Hemel" en aarde, de reddende rol van de Oermoeder, de noodzaak en de essentie van het „sterven en opnieuw geboren worden", de opdracht van de wedergeboren man en zijn dienstbaarheid aan het Geheel. Overigens zijn er speciale zittingen, waarin het werk van ridders zowel als godinnen wordt gecoördineerd.

19. Paradoxaal genoeg zal de voortschrijdende globalisatie (informatie-technologie) de matrilokale cultuur een enorme stimulans geven. Immers, wonen en werken komen steeds dichter bij elkaar te liggen. De transformatie van de samenleving in kleinere gedecentraliseerde eenheden - straat, wijk, gemeente, streek en regio - zal dan veel gemakkelijker gaan. Door deze schaalverkleining zullen de mensen - op basis van Zelfsoevereiniteit - de contrôle over hun eigen leven weer in eigen hand kunnen nemen. Naast vrijheid zal het gemeenschapsaspekt veel sterker benadrukt worden. Als vanouds zullen vrouwen daarin de hoofdrol spelen. Het is niet ondenkbaar, dat zij, net als de mannen, toenadering en steun bij elkaar zoeken ter verdeling van gemeenschappelijke taken. De stap naar vormen van matricentrale cultuur is dan niet meer ver. Een van de opmerkelijke aspecten daarvan (de Naaxi in China en andere moedergecentreerde volken) is de onderlinge solidariteit tussen de mannen...

Home

© 2000 Copyright by Han Marie Stiekema
Last update: 11/05/07